ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

15 Ιουν 2011

Η αναγνώριση του προπονητή

"Πιάστηκα" από μια κουβέντα του Αλέκου Δάγλα στο σεμινάριο προπονητών που έγινε πριν λίγο καιρό στην Κομοτηνή, είπε ο Αλέκος ότι "οι καλύτεροι κριτές των προπονητών είναι οι παίκτες και κανείς άλλος, ούτε παράγοντας, ούτε φίλαθλος, ούτε δημοσιογράφος.....", και ότι " δεν πρόκειται να δουλέψουμε όλοι οι προπονητές στις μεγάλες κατηγορίες, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσοι δουλεύουμε στις χαμηλότερες, αυτό που κάνουμε δεν είναι εξίσου σημαντικό". 

Έτσι είναι, θυμήθηκα λοιπόν, ότι αρκετές φορές έχουν εκδηλώσει αθλητές την προτίμηση τους στο πρόσωπό μου για προπονητή τους με λόγια και με έργα και με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός, που αν μη τι άλλο, δείχνει ότι κάτι κάνω σωστά, σε κάποιους αρέσει, είναι σημαντικό, άξιο σεβασμού και προσοχής.


Αυτή είναι η μέγιστη ικανοποίηση για ένα προπονητή, η αναγνώριση από τους αθλητές.

Τους ευχαριστώ απ' την καρδιά μου για τη χαρά που μου δίνουν και είναι το κίνητρο για να συνεχίζω.

Έτσι κι εγώ δεν ξεχνώ και αξίζει να αναφερθώ σ' όλους αυτούς που είχα προπονητές στην αθλητική μου καριέρα και "πήρα" κάτι απ' τον καθένα :

Στον Εθνικό Γυμναστικό Σύλλογο Αθηνών τον Πόλυ Πολυτιμίδη και τον Σπύρο Φώσκολο. 
Στον Πανθρακικό τον Αλέκο Καρυπίδη.
Στον ΓΑΣ Κομοτηνή τον Κνιάζεφ, τον Αλέκο Καρυπίδη και τον Κούλη Ταξιλδάρη.
Στον Εθνικό Αλέξ/πολης τον Γιώργο Μαυρίδη και τον Βαγγέλη Κεραμάρη.
Στην Α.Ε.Κομοτηνής τον Μπετιχαβά.
Στον Κτησιφώντα Παιανίας τον Δημήτρη Κωστόπουλο, τον Δημήτρη Αναγνώστου και τον Γιάννη Δάβαρη.


Τέλος θα αναφερθώ και στον Στάθη Καμαράκη, με του οποίου εισήγηση βρέθηκα στην Α2 Εθνική και στον ΓΑΣ Κομοτηνή το '89.
Δυστυχώς όμως οι μοίρες μας δεν συναντήθηκαν ως προπονητή και παίκτη, αφού για οικογενειακούς λόγους αναγκάστηκε να επιστρέψει στις Σέρρες εκείνη τη χρονιά.
Πολύ το ήθελα να τον είχα προπονητή, αφού με "πήγαινε" σαν αθλητή (στυλ) και τον "πήγαινα" σαν προπονητή (φιλοσοφία). 


Τους ευχαριστώ όλους και να είναι όλοι καλά.
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)