ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

28 Ιαν 2012

ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΚΑΣΑΜΑΘ

Για την προημιτελική φάση του κυπέλλου ΕΚΑΣΑΜΑΘ η ομάδα μας έχασε εντός έδρας από την Αγ.Βαρβάρα Καβάλας με 59-70 και αποκλείστηκε από την συνέχεια του θεσμού.

Η Αγ.Βαρβάρα ήταν από την αρχή συνεχώς μπροστά στο σκορ, φτάνοντας μέχρι και τους +18 και ενέπνεε σιγουριά μέσα στο γήπεδο.

Η ομάδα μας πίεζε και πάλευε συνεχώς και κατέβασε αρκετές φορές την διαφορά φτάνοντας τη και στο -6, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει την ανατροπή.

Η ομάδα μας παρ' όλο που έπαιξε πολύ καλά αμυντικά, πίεσε, έκλεψε μπάλες και δυσκόλεψε πολύ τους αντιπάλους, υστέρησε στο παιχνίδι κάτω απ' το καλάθι και ήταν πολύ άστοχη στα σουτ σε σχέση μ'αυτό που την έχουμε συνηθίσει.

Στην αντιπέρα όχθη η αντίπαλος είχε πολύ καλό και βαθύ ρόστερ, έβαλε πολλούς προβληματισμούς αμυντικά και ήταν πολύ δυνατή κάτω απ' το καλάθι.




ΥΓ. Επειδή εδώ μιλάω και κρίνω σαν προπονητής, έχω πει και παλιότερα "τίποτα δεν με ενοχλεί περισσότερο απ' τις απαράδεκτες συμπεριφορές".
Κάποιοι "αθλητές" βλέπουν το άθλημα σαν πόλεμο, το γήπεδο σαν αρένα, η συμπεριφορά τους είναι εριστική, βίαιη και προκλητική και επιμένουν να γίνονται αντιπαθείς. Ο νοών νοήτω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: