ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

15 Σεπ 2010

2ος ΦΙΛΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚΟΜΟΤΗΝΗΣ



ΓΑΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗ-ΑΕΚΟΜΟΤΗΝΗΣ 95-51 (σε 5 δεκάλεπτα)
Ένα ακόμα, πολύ δυνατό φιλικό προετοιμασίας, με ομάδα άλλου επιπέδου.
Τα μεγέθη δεν είναι σε κανένα επίπεδο συγκρίσιμα. 
Σε επίπεδο αποτελέσματος οι κερδισμένοι είναι αυτοί (αναμενόμενο), σε επίπεδο αγωνιστικού κέρδους, παραστάσεων και δυνατής προπόνησης οι κερδισμένοι είμαστε εμείς.
Ελπίζω τουλάχιστον να ήμασταν ανταγωνιστικοί γι' αυτούς, ούτως ώστε να θέλουν να μας παίζουν (φίλε Στάθη, το ελπίζω και το θέλω πολύ).
Πραγματικά, μακάρι να παίζαμε κάθε βδομάδα ένα τέτοιο δυνατό φιλικό κι ας χάναμε πάντα.
Τα κέρδη μας είναι δυσανάλογα μεγάλα σε σχέση με το αναμενόμενο αρνητικό αποτέλεσμα, που καθόλου δεν με ενδιαφέρει.
Στην αυτοκριτική μας, πιστεύω ότι δεν είμαστε για τέτοια διαφορά (-44), αλλά για την μισή σίγουρα.
Αντέξαμε μόνο για το 1ο 10λεπτο (19-19) και μετά καταρεύσαμε.
Αρκούσε το 2ο 10λεπτο για να εκτοξευθεί η διαφορά στους 16 πόντους ( 35-19).
Δεχόμενοι ασφυκτική πίεση, χάσαμε την συγκέντρωση και την προσοχή μας, κάναμε πολλά λάθη και κακές επιλογές, τίποτα δε λειτούργησε και αυτοί μάζεψαν, έκλεψαν μπάλες, έτρεξαν και επιβλήθηκαν γρήγορα.
Από εκεί κι ύστερα, η αναπαυτική σιγουριά της διαφοράς έλυσε τα χέρια τους και έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση σ' ότι κι αν επιχειρούσαν, σε αντίθεση με μας.  
Πήραμε ένα καλό μάθημα προσγείωσης, είδαμε πραγματικά σε ποια κατάσταση είμαστε, τα λάθη και τις αδυναμίες μας. 
Και τώρα τα κεφάλια μέσα και δουλειά, με θεωρίες, δικαιολογίες, υποθέσεις και ευχολόγια μπάσκετ δεν παίζεις. 
ΥΓ. Λόγω αδυναμίας δεν κρατήθηκαν στατιστικά.