ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

8 Σεπ 2014

ΝΟΜΟΣ (ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ)

Αυτό το άρθρο το είχα γράψει εδώ και πάρα πολύ καιρό, κρατώντας το πρόχειρο.

Με αφορμή τον αγώνα της εθνικής μας με την Σερβία και άλλες πολλές παρόμοιες περιπτώσεις όπως αυτή, που έχουν συμβεί και συμβαίνουν, το επιβεβαιώνουν.

Έτσι λοιπόν αποφάσισα να το δημοσιεύσω.

Όταν λες "μπάσκετ" το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι το καλάθι  και η μπάλα που μπαίνει στο "πλεκτό". 

Έχοντας παίξει, κοουτσάρει και δει άπειρους αγώνες και μετά από πολλά χρόνια ενασχόλησης σαν αθλητής και προπονητής έχω καταλήξει στο εξής ρητό : "τα βάζεις κερδίζεις, δεν τα βάζεις χάνεις" το οποίο αποτελεί και νόμο του μπάσκετ (γνώμη μου) χωρίς να απαξιώνει την αξία των άλλων τομέων του παιχνιδιού που είναι εξίσου σημαντικοί (άμυνα, ριμπάουντ κλπ.)

Αναλόγως λοιπόν ή γίνονται μάγκες προπονητές και παίκτες ή κατακρίνονται για όλες τις επιλογές τους. 

Όσο καλή άμυνα κι αν παίξεις, όσες κατοχές κι αν έχεις από αμυντικά ριμπάουντ ή κλεψίματα ή κοψίματα ή λάθη των αντιπάλων και όσες φορές κι αν ανανεώσεις τις επιθέσεις σου από επιθετικά ριμπάουντ, αν αυτές δεν γίνονται πόντοι βράσ' τα. 

Ότι επιλογές κι αν κάνει ο προπονητής σε άμυνες, επιθέσεις, συστήματα, τρικ και διαχείριση παικτών, αν η μπαλίτσα δεν μπαίνει στο "πλεκτό"........

Τελειώνοντας : όπου "φτώχεια" κατήφεια και γκρίνια. 

Απλά πράματα.

Συμπέρασμα : "φίλοι προπονητές μάθετε στα παιδιά να βάζουν τη μπάλα στο καλάθι" (τεχνική και άπειρα σουτ με 1002 τρόπους).