Για την 1η αγωνιστική του β' γύρου η ομάδα μας κέρδισε την Χρυσούπολη με 93-65.
Το αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του παιχνιδιού.
Η Χρυσούπολη έλεγχε το παιχνίδι μέχρι το 3ο δεκάλεπτο, αλλά όταν αποβλήθηκαν οι καλοί παίκτες της με φάουλ και τεχνικές ποινές για διαμαρτυρία, το πάνω χέρι πήρε η ομάδα μας.
Ο προπονητής μας "στάθηκε" στο σκληρό και αντιαθλητικό παιχνίδι παιδιών από την πλευρά της Χρυσούπολης, αλλά και στην απαράδεκτη συμπεριφορά αυτών και των συνοδών τους, αφού προπονητής δεν υπήρχε και δήλωσαν στο φύλλο αγώνος "ο αρχηγός".
Τα καλύτερα λόγια είπε αντίστοιχα, για τους διαιτητές Ζηκίδη και Δολγύρα, οι οποίοι όπως ανέφερε, ήταν πάρα πολύ καλοί και δεν τους ξέφυγε καμία επιλήψιμη φάση.
Τσιρώζης, Ντοσίδης και Λαφτσής ξεχώρισαν από την ομάδα μας.
Το σχόλιο μου :
Η σημασία της παρουσίας έμπειρου προπονητή-καθοδηγητή-παιδαγωγού σ' αυτές τις ηλικίες (κι όχι μόνο) είναι απαραίτητη, ώστε να συνετίζει (γονείς, παιδιά και αθλητές) και να αποφεύγονται συμπεριφορές που "ξεφεύγουν".
Αυτό το "κόλπο" με τη δήλωση "ο αρχηγός" στη θέση του προπονητή, γιατί δεν υπάρχει κανονικός προπονητής (το γιατί? το ξέρουν τα σωματεία που το κάνουν, ο νοών νοήτω) πρέπει να σταματήσει απ' τα σωματεία που το κάνουν, αλλά και με εντολή-κανονισμό της διοργανώτριας αρχής, που να υποχρεώνει τα σωματεία να έχουν πιστοποιημένους προπονητές (απόφοιτους ΤΕΦΑΑ ή σχολής προπονητών, μέλη του ΣΕΠΚ).
"Χρέη" προπονητή λοιπόν, βάζουν να κάνει ή αναλαμβάνει κάποιος μη πιστοποιημένος (πχ αθλητής, γονιός, παράγοντας) χωρίς γνώσεις παιδαγωγικής, καθοδήγησης, αθλητικής συμπεριφοράς, κανονισμών, ευ αγωνίζεσθαι κλπ, με αποτέλεσμα να χάνει τον έλεγχο και να μη μπορεί να χειριστεί σωστά και ψύχραιμα συμπεριφορές παιδιών και αθλητών που "ξεφεύγουν" και καταστάσεις που προκύπτουν.
Είναι ίσως απ' τα χειρότερα στο χώρο μας, ότι για χάριν οικονομίας, τα σωματεία βάζουν αθλητές ή άλλους (γονείς, παράγοντες κ.α.) χωρίς γνώσεις πάνω στο αντικείμενο (κανονισμών, προπονητικής, παιδαγωγικής κλπ) να εκτελούν χρέη προπονητή και ειδικά σ' αυτές τις καθοριστικές ηλικίες, που μπαίνουν οι "βάσεις" για την μετέπειτα εξέλιξη του παιδιού αγωνιστικά, αλλά και κοινωνικά (συμπεριφορά).
