ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

24 Ιουλ 2011

Ωραίο άρθρο

......«Οι άνθρωποι που αγαπάνε πραγματικά το basketball δεν ξέρω αν λέγονται προπονητές, δεν ξέρω καν πως λέγονται, αυτό που ξέρω όμως είναι πως δεν κρίνονται από τις γνωριμίες ή τα διπλώματα και από τις αμοιβές και τα πάρε δώσε, αλλά από το τι έχουν θυσιάσει, για να μάθει έστω και ένας νέος άνθρωπος όχι πώς να βάζει καλάθια, αλλά να συνεργάζεται και να πειθαρχεί στο όνομα της ομάδας και να παθιάζεται από κάτι που τον υπερβαίνει........ >>


.......Ο προπονητής που συμβιβάζεται, που δεν εκβιάζει καταστάσεις, που δεν κονταρομαχεί σαν Δον Κιχώτης με ανεμόμυλους, που δεν υψώνει τη φωνή του προς χάρη της ομάδας, δεν λέγεται προπονητής.


.....Όταν οι άνθρωποι που το περιβάλλουν (μπάσκετ) θέλουν να το χρησιμοποιούν για δικούς τους λόγους, είτε ιδιοτελείς, είτε όχι και αρχίσει η φωνή σου να μην έχει καμία δύναμη, όταν οι παίχτες σου σταματάνε να χύνουν στην προπόνηση δύο φορές περισσότερο ιδρώτα από ότι στον αγώνα, παίρνεις απλά το καπέλο σου και φεύγεις.


Διαβάστε όλο το άρθρο του Μιχάλη Κοκολόγου στο :
coachbasketball.gr