ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

20 Ιαν 2017

ΑΘΛΗΤΗΣ 24 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ 365 ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ

Αν θέλεις να λέγεσαι αθλητής, πρέπει να είσαι αθλητής 24 ώρες την ημέρα και 365 μέρες το χρόνο, μέσα κι έξω απ' το γήπεδο.

Αυτό σημαίνει ότι :

  • πρέπει να προπονείσαι και να παίζεις σχεδόν καθημερινά ή μίνιμουμ 3-4 φορές την εβδομάδα,
  • να ακολουθείς όλες τις προγραμματισμένες υποχρεώσεις της ομάδας σου (προπονήσεις, παιχνίδια, camps, προετοιμασίες, ταξίδια, εκδηλώσεις κλπ),
  • να αποζητάς την καθημερινή σου βελτίωση, 
  • να συμπεριφέρεσαι μέσα κι έξω απ' το γήπεδο σαν αθλητής, 
δηλαδή :
  1. να τρέφεσαι σωστά 
  2. να ξεκουράζεσαι αρκετά
  3. να εξοικονομείς  ενέργεια 
  4. να προσέχεις την υγεία σου και την σωματική σου ακεραιότητα
  5. να αποφεύγεις τις αλόγιστες ενέργειες
  6. να προάγεις την αθλητική σου εικόνα
  7. να καταλαβαίνεις ότι είσαι μέλος ενός συνόλου, πρέπει να το σέβεσαι και να το διαφημίζεις θετικά με την εν γένει συμπεριφορά σου. 

Αλλιώς, part time αθλητής (που είναι δηλαδή αθλητής όποτε το θυμηθεί κι όποτε μπορεί) δεν υπάρχει, αν είναι έτσι, δε μιλάμε για αθλητή αλλά για χομπίστα.

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΘΛΗΤΗ (ΣΥΝΕΠΕΙΑ-ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗΣ)

Οι  γονείς των αθλητών θα πρέπει να καταλάβουν πόσο σημαντική είναι η συνέπεια των παιδιών-αθλητών στις υποχρεώσεις της ομάδας (προπονήσεις-αγώνες).

Ο κάθε σύλλογος  από την πλευρά του κοινοποιεί  έγκαιρα και πριν την έναρξη της κάθε σεζόν (τέλος Αυγούστου) το ωράριο των προπονήσεων των τμημάτων του.

Είναι γνωστό επίσης ότι  τα  πρωταθλήματα και τα φιλικά  παιχνίδια γίνονται σχεδόν πάντα τα Σαββατοκύριακα.

Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουν οι γονείς  ότι  ο αθλητής  χρειάζεται  έναν προγραμματισμό σύμφωνο με τις  αθλητικές υποχρεώσεις του κι αυτό θα πρέπει να το στηρίξουν οι γονείς.

Στην  περίπτωση του μπάσκετ σημαίνει ότι ο αθλητής, αφού πάρει το πρόγραμμα των προπονήσεων, θα πρέπει  μαζί με τους γονείς να προγραμματίσει όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του (διάβασμα, φροντιστήρια, άλλες δραστηριότητες) ώστε  να είναι εκτός ωραρίου προπονήσεων και σίγουρα εκτός Σαββατοκύριακου ώστε ο αθλητής να μπορεί να συμμετέχει σε όλους τους αγώνες  της ομάδας του.

Επίσης η διακοπή των προπονήσεων εντός της σεζόν για ασήμαντους λόγους είναι τροχοπέδη στην μπασκετική πρόοδο του αθλητή. 

Αυτό το γεγονός μπορεί να παρομοιαστεί με την διακοπή του παιδιού από το σχολειό και τα μαθήματα κατά διαστήματα στη διάρκεια της χρονιάς (και δε μιλούμε για αρρώστιες).  

Είναι κατανοητό ότι κάτι τέτοιο θα του δημιουργούσε  κενά και θα το «άφηνε» πίσω στην μαθησιακή διαδικασία. 

Άραγε θα αφήνατε το παιδί σας με κενά στα μαθήματα του σχολείου?

Το ίδιο ισχύει και για το μπάσκετ και  τις  προπονήσεις,  είναι μια συνεχής διαδικασία όπως  το σχολείο, αλλιώς, όπως κι εκεί, το παιδί έχει κενά που μετά θα δυσκολευτεί να τα αναπληρώσει και θα «μείνει» πίσω.


Ελπίζω  να σας διαφώτισα σχετικά με το θέμα παιδί και αθλητισμός κυρίως στην παράμετρο συνέπεια και συνέχεια.