ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ : Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1965. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ την περίοδο 1980-81 στον Εθνικό Γ.Σ. Αθηνών (παιδικό, εφηβικό, ανδρικό) με προπονητή τον αείμνηστο Πόλυ Πολυτιμίδη. Το 1985 πέτυχα την εισαγωγή μου στο Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Δ.Π.Θ. (Κομοτηνή). Αποφοίτησα το 1989 με κύρια ειδικότητα στο μπάσκετ. Εργάστηκα 1η φόρα ως προπονητής το 1986 στο παιδικό τμήμα του Σπάρτακου Αγ. Θεοδώρων Ροδόπης. Σύλλογοι που αγωνίστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Α2 Εθνική 1989-90,1995-96), Α.Π.Σ. Πανθρακικός (Γ΄Εθνική 1986-89), Μ.Σ. Εθνικός Αλεξανδρούπολης (Γ' Εθνική 1994-95, Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1996-97), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1997-98, 2001-02), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Τ.Ε. Δωδεκανήσου 2002-03), Εθνικός Γ.Σ.(Β' ΕΣΚΑ 1980-1985), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (Β' ΕΣΚΑ 1990-94), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1999-00). Σύλλογοι που εργάστηκα: Γ.Α.Σ. Κομοτηνή (Ακαδημίες), Α.Ε. Κομοτηνής Μ.Γ.Σ. (Α' Ανδρών-παιδικό-εφηβικό-Ακαδημίες), Δ.Α.Ν.Σ. Δωριεύς (Α' Ανδρών-παιδικό), Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας (παιδικό-εφηβικό), Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων (Β' Ανδρών-παιδικό-Ακαδημίες), Άτλας Κομοτηνής B.C. (Ακαδημίες). Αξέχαστες στιγμές : Άνοδος στην Γ’ Εθνική με τον Α.Π.Σ. Πανθρακικός 1986-87, Άνοδος στην Β’ ΕΣΚΑ με τον Α.Σ. Κτησιφών Παιανίας 1991-92, Άνοδος στην Α’ ΕΚΑΣΑΜΑΘ με τον Α.Π.Σ. Σπάρτακος Αγ. Θεοδώρων 1999-00, Μέλος της μικτής ομάδας της ΕΚΑΣΑΜΑΘ 1987-88 και 1988-89, Πρωταθλητής στο πρωτάθλημα μπάσκετ Αεροπορίας με την 124 ΠΒΕ 1990, 10ος πιο εύστοχος στα τρίποντα στην Α2 Εθνική 1989-90 16/40 (40%), 13η θέση στο Παγκόσμιο Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 το 2013, 2η θέση στο 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Παλαίμαχων στην κατηγορία +40 2012. 720 επίσημα παιχνίδια, 311 νίκες- 399 ήττες ποσοστό 43.19% νίκες-55.41% ήττες. Την σεζόν 2024-25 προπονητής στο παιδικό τμήμα του Άτλα Κομοτηνής B.C. και σε τμήμα γεννημένων 2010-11.

20 Οκτ 2010

Στον απόηχο της 1ης αγωνιστικής

Πείτε μου ρε παιδιά, πόσοι ασχολούμαστε με το πρωτάθλημα της Α' ανδρών ΕΚΑΣΑΜΑΘ?
Να είμαστε 150 άτομα ? 200 άτομα ? 300 άτομα?.
Είμαστε όλοι γνωστοί?
Πείτε μου, γιατί το πρωτάθλημα να είναι πόλεμος?
Γιατί να βλεπόμαστε σαν εχθροί?
Γιατί να βριζόμαστε και να τσακωνόμαστε?
Γιατί για χάρη της νίκης, της ανόδου ή της σωτηρίας να κερδίζει ο πιο τραμπούκος και ο πιο ξυλοκόπος?
Τι θέλουμε? να παίζεται σωστό μπάσκετ και να κερδίζει ο καλύτερος? ή χέσ' το μπάσκετ να κερδίσουμε με οποιοδήποτε τρόπο? (ξύλο και τραμπουκισμό) λες και θα έρθουν οι χιλιάδες φίλαθλοι, θα κοπούν περισσότερα εισιτήρια, θα πάρουμε τους φοβερούς μισθούς, θα χεστούμε στα εκατομμύρια, θα κάνουμε τα τεράστια τηλεοπτικά συμβόλαια, θα πάρουμε τις φοβερές επιχορηγήσεις και οδοιπορικά και θα έρθουν οι χορηγοί τρέχοντας.
Είμαστε για γέλια ρε παιδιά, να μας βγάζουν στο youtube και να γελάνε.

Και εντέλει τι ζητάμε απ' αυτό το πρωτάθλημα? την άνοδο? την σωτηρία? να παίζουμε καλό μπάσκετ? να αναδείξουμε  νέους και καλούς παίκτες ή να παίζουν οι τελειωμένοι, οι τραμπούκοι και οι ξυλοκόποι.

Αυτές οι ερωτήσεις πάνε σε όλους μας, αρχή, προπονητές, αθλητές αλλά κυρίως στους κύριους διαιτητές οι οποίοι δεν τολμούν γιατί τρομοκρατούνται και φοβούνται.

Γιατί ρε παιδιά το κάνετε αυτό? ποιο? να προπηλακίζετε και να φοβίζετε τους διαιτητές.
Και γιατί κύριοι διαιτητές τους ανέχεστε? τόσο λίγοι, άβουλοι και φοβητσιάρηδες είστε?
Και επιτέλους οι αρχές του πρωταθλήματος θα νοιαστούν για το μπάσκετ σαν άθλημα? θα κάνουν τους διαιτητές να αισθάνονται ασφαλείς και να σφυρίζουν αμερόληπτα και τις ομάδες να νοιώθουν ότι θα αντιμετωπιστούν όπου πηγαίνουν δίκαια. 

Ας ξεκαθαρίσουμε τη δουλειά του καθενός ρε παιδιά, οι αρχές είναι για να ελέγχουν και να διεξάγουν ένα σωστό πρωτάθλημα όπου ο κύριος στόχος του είναι να παίζεται σωστό μπάσκετ και να αναδεικνύονται οι καλύτεροι παίκτες και οι καλύτερες ομάδες, ο διαιτητής είναι για να εφαρμόζει τους κανονισμούς για να παίζεται σωστό μπάσκετ και να αναδεικνύονται οι καλύτεροι παίκτες και οι καλύτερες ομάδες, ο προπονητής είναι για να προετοιμάζει και να καθοδηγεί την ομάδα του να παίζει σύμφωνα με τους κανονισμούς σωστό μπάσκετ και να αναδεικνύει τους καλύτερους παίκτες και οι αθλητές είναι για να παίζουν το παιχνίδι σύμφωνα με τους κανονισμούς για να αναδεικνύουν τους εαυτούς τους και να παίζεται σωστό μπάσκετ και τίποτα άλλο.
Ο διαιτητής έχει να κάνει με τους προπονητές και τους παίκτες, ο προπονητής έχει να κάνει με την ομάδα του και τους διαιτητές και οι αθλητές έχουν να κάνουν με τον προπονητή τους και το παιχνίδι και κανέναν άλλο.

Άντε ωραία και σώθηκες ή βγήκες πρώτος και κατ' ουσίαν δεν παίζεις μπάσκετ, ούτε ανέδειξες ένα νέο καλό παίκτη, τι κατάλαβες? Αφού είναι θέμα χρόνου είτε έτσι είτε αλλιώς να πέσεις ή να διαλυθείς.
Άρα τι? μάθε να παίζεις σωστό μπάσκετ και ανέδειξε νέους καλούς παίκτες για να έχεις μέλλον.

Θα σας πω κάτι, ειλικρινά ρε παιδιά, δε με πειράζει να χάνω, ακόμα και να πέσω κατηγορία αν το αξίζω, ξέρετε ρε παιδιά τι με πειράζει οι απαράδεκτες συμπεριφορές αρχών, διαιτητών, προπονητών και αθλητών.

Συνεργαστείτε παιδιά, όλοι, για το καλό όλων μας, αλλιώς είμαστε χαμένοι, όλοι, από χέρι.

Να είστε όλοι καλά.