ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Εκ των υστέρων βέβαια, αναλύω και παρατηρώ πράγματα που αφορούν την ανδρική ομάδα της Α.Ε.Κομοτηνής  και θέλω να τα πω.

Έβλεπα λοιπόν το ρόστερ της ομάδας, πως "στήθηκε" το καλοκαίρι, πως εξελίχθηκε μέσ' τη χρονιά και πως είναι τώρα.

Η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται, με το καλημέρα (προετοιμασία) "χάσαμε" 4 αθλητές.
Οι Τσιαβές και Χατζηιωαννίδης που τους υπολογίζαμε για βασικούς, πήραν μεταγραφή σε σχολή εκτός Κομοτηνής και οι Κοντελίδης και Ξάνθου παράτησαν για προσωπικούς λόγους.


Στη συνέχεια οι Βαρδαξής και Παναγόπουλος  παράτησαν λόγω προγράμματος και μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο.

Ένας από τους μεγάλους ηλικιακά έφηβους που υπολογίζαμε (ο Αγγελακάκης '92) σταμάτησε κι αυτός λόγω προγράμματος και μαθημάτων της σχολής του (Αστυφυλάκων).

Ο Παπαδόπουλος ο οποίος έφυγε για 2μηνη εκπαίδευση (στρατιωτικός) και έκτοτε βγήκε εκτός κλίματος και σταμάτησε.

Ο Τσιαντούλης ο οποίος τραυματίστηκε πριν 2 μήνες σοβαρά στα δάκτυλα κι έκτοτε είναι εκτός ομάδος.

Ο Κάσσας (βασικός) ο οποίος εδώ και 4 αγωνιστικές είναι εκτός ομάδος (και μπάσκετ γενικότερα), λόγω σοβαρού προβλήματος στη μέση του, η οποία επηρέαζε πολύ και την απόδοση του κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς.


Στην πορεία, αφού προστέθηκε στο ρόστερ ο Παπουτσίδης (βασικός) κι αυτός παράτησε λόγω τραυματισμού και επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Τελευταία έμαθα, ότι παράτησαν λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων και οι Κουτσογιάννης (βασικός και αρχηγός) και Προβόπουλος.

Μου έρχονται τώρα στο μυαλό οι υπερβολικά πολλοί τραυματισμοί, οι πολλές αρρώστιες και άλλοι πολλοί λόγοι απουσιών από τις προπονήσεις και τους αγώνες (είπαμε, σε κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα ήμασταν άλλοι).

Μετρήστε τα παραπάνω ονόματα και θα δείτε ότι μία ολόκληρη ομάδα χάθηκε στο δρόμο (13 άτομα), και όμως αυτή η ομάδα έχει ακόμα αθλητές (και μάλιστα αρκετούς) για να την στελεχώσουν και να συμμετέχει αξιοπρεπώς στο πρωτάθλημα.

Φαίνεται ότι έχει "βάθος" η ομάδα (ακαδημία) και αυτό είναι πολύ καλό για το μέλλον της.


Πρόκειται για ελπιδοφόρους και αξιόμαχους εφήβους και παίδες, που μαζί με όσους άνδρες είναι ακόμα στην ομάδα, την βοηθούν να τελειώσει αυτή την άτυχη χρονιά.


Θέλω να πιστεύω ότι "κάθε εμπόδιο για καλό" και ότι συνέβη φέτος στην ομάδα θα την κάνει πιο δυνατή για το μέλλον.
"Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό".


Ίσως όλα αυτά να έχουν το λόγο τους, ίσως να έκλεισε ένας κύκλος και ίσως "ανοίγει" ο δρόμος για τους νεότερους. 


Να είστε όλοι καλά.